ظرفیت‌ها و چالش‌های سرمایه‌گذاری در اینترنت ایران

عدم جاری بودن قوانین و ضوابط شفاف تجاری، همچنین عدم وجود ثبات لازم و کافی در این خصوص و از سویی دیگر، همپوشانی محدوده پروانه‌های گوناگون و اشتراک در خدمات قابل ارائه در هر پروانه، ریسک‌پذیری سرمایه‌گذاری در حوزه فناوری اطلاعات کشور را بالا برده است.

ظرفیت‌ها و چالش‌های سرمایه‌گذاری در اینترنت ایران
ماهنامه تکفا - پیام کرباسی
امروزه یکی از ویژگی‌های تعیین ضرایب امنیت سرمایه‌گذاری در هر حوزه، بررسی تاریخچه عملکرد، چالش‌ها و تحلیل فرآیندهای مرتبط از گذشته تاکنون می‌باشد.
بررسی بازار فعلی محصولات و خدمات مرتبط نیز که می تواند تعیین کننده فاصله تا خط اشباع باشد نیز یکی دیگر از خصوصیات بنیادی در بررسی ظرفیت‌های سرمایه‌گذاری در عرصه‌های مختلف می‌باشد.

تاریخچه اینترنت در ایران
در کشور ما، به همت مرکز پژوهش‌های دانش های بنیادی، از سال 1370 برای محققان و اساتید فیزیک و ریاضیات، اینترنت به عنوان ابزار نوین تحقیقاتی پا به عرصه وجود گذاشت. این روند با سرعتی بسیار پایین (9600 bps) آغاز و از اسفند ماه 1372 از طریق موسسه ندارایانه با ارتباطی 28K به بازار مصرف کاربران ورود یافت. در حقیقت تمامی کاربران علاقه‌مند این موسسه با هزینه‌هایی بسیار گزاف، خدماتی بسیار ابتدایی شامل رایانامه (Email)، Gopher و Archie را دریافت و از طریق یک خط استیجاری (Leased Line) واحد با پهنای باند 28K به اینترنت دست می‌یافتند.
ارتباط کاربران از طریق خطوط Dialup و با مودم‌هایی ابتدایی با سرعت 2400 bps آغاز شد. این ارتباطات به دلیل گرانی، در اوایل به صورت ناپیوسته و "ساعتی" در طول هر روز تعریف شده بودند و در عمل ارتباطی برخط (On-line) وجود نداشته بلکه در ساعاتی مشخص، ایمیل‌های جمع شده، یکجا بر روی اینترنت ارسال و دریافت می‌شدند(Batch Oriented).

این روند تا سال 1374 تداوم یافت و تعداد شرکت‌های بخش خصوصی و دولتی که در رابطه با ارائه خدمات اینترنتی ابراز تمایل می‌نمودند رو به فزونی بود.
در سال 1374، ارتباط ماهواره‌ای مشخصی با سرعت 64Kbps میان مرکز پژوهش‌ها و دانشگاه وین در کشور اطریش برقرار شد. تعداد دانشگاه‌ها و وزارتخانه‌های مرتبط با اینترنت از طریق این مرکز به عنوان تنها درگاه متصل به شبکه جهانی اینترنت از تعداد انگشتان دو دست تجاوز نمی‌کرد. دانشگاه صنعتی شریف به عنوان اولین دانشگاه و وزارت بازرگانی نیز به عنوان اولین سازمان دولتی، به این شبکه پیوستند.

از اوسط سال 1376 سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی وابسته به وزارت علوم و شرکت دیتا وابسته به وزارت مخابرات فعالیت‌های خود را در خصوص ارائه خدمات اینترنتی شروع کردند.
هدف اولیه، دانشگاه‌های کشور بودند و پهنای باند قابل ارائه به هر دانشگاه به 28K و در نهایت 64K ارتقا یافته بود.

شاید پیشکسوتان اینترنت ایران، جشن دانشگاه صنعتی شریف در خصوص ارتقای پهنای باند این دانشگاه به سرعت 512K در سال 1378 را که با حضور عالی‌ترین مقام وزارت علوم برگزار شد، به خاطر داشته باشند. در این سال، تعداد شرکت‌های خصوصی فعال در این حوزه به بیش از 100 شرکت در کشور رسیده بود.

شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوبه‌ای را به منظور سامان‌دهی شبکه‌های اطلاع‌رسانی در سال 1380 به تصویب رساند که متعاقب آن، اولین مجوزهای فعالیت برای ارائه کنندگان خدمات اینترنتی تحت عناوین ICP و ISP توسط شرکت دیتا و مخابرات ایران در سال 1381 برای بخش خصوصی صادر شدند.
این در شرایطی بود که در حدود 50 ایستگاه ماهواره‌ای در سطح کشور، با ارتباطاتی مستقل از طریق ماهواره‌های متفاوت، کشور را به اینترنت متصل کرده بودند و هنوز فعالیت شرکت مخابرات ایران و کیفیت خدمات ایشان دارای نقاط ضعفی فاحش بوده و متقاضیان ارتباط با اینترنت تمایل چندانی به مشترک شدن از آن طریق نداشتند.

از سال 1382، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی(سازمان رگولاتوری) متولد و متعاقب آن اقدام به صدور مجوزهای IDC، PAP، SAP و ISDP نمود. از نیمه دوم همان سال، مجوزهایی موقت برای فعالیت ارسال مکالمات تلفنی از طریق اینترنت به خارج از کشور (VoIP, Origination) نیز از طریق شرکت مخابرات ایران و شرکت‌های استانی زیرمجموعه، صادر شد.
تجهیزات ایستگاه‌های ماهواره‌ای زمینی طی یک فراخوان عمومی، جمع‌آوری و تمامی ارائه کنندگان خدمات اینترنتی اعم از دولتی یا خصوصی، به تنها مسیر ارتباطی با اینترنت که از طریق شرکت دیتای مخابرات تامین می‌شد، متصل و اجبار شدند.

از سال 1383، ارتباط کشور از سواحل جنوبی با کابل نوری به ستون فقرات(Back-bone) بین‌المللی اینترنت متصل و طی یک سال ارائه خدمات از مسیر ارتباطات ماهواره‌ای به مسیر فیبرهای نوری منتقل شد.
این مهم، ثبات بیشتری را برای خدمات اینترنتی کشور به ارمغان آورد.

وضعیت فعلی اینترنت در ایران
در حال حاضر، تنها تامین کننده انحصاری پهنای باند اینترنت در کشور، شرکت دولتی ارتباطات زیرساخت وابسته به وزارت فناوری اطلاعات و ارتباطات(ICT) است.
ارتباط با اینترنت از طریق چهار کشور از پانزده کشور منطقه شامل، امارات، کویت، ترکیه و آذربایجان با ظرفیت کلی 85 عدد STM1 معادل حدود 13000 مگابیت بر ثانیه تامین شده و این دسترسی از طریق حدود 85000 کیلومتر فیبر نوری در سطح کشور توزیع می‌شود.

نگاهی به نقش‏ بخش‏های دولتی و خصوصی در هدایت و تصدی صنعت فناوری

سئوالی که غالبا در پی چالشی مستمر بین بخش‏های خصوص و دولتی در اذهان کارشناسان شکل می‏گیرد این است که کدام یک از این دو بخش بیشتر و یا بهتر قادر است که از پس هدایت و مدیریت امور مرتبط با صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور برآید؟ بدیهی است که دولتمردان در همه کشورهای جهان طبق قانون موظفند طیفی از وظایف و تکالیف تعیین شده (عمدتا امور بنیادین، تنظیم مقرران و زیربنایی) را از طریق سازمان‏ها و دستگاه‏های تابعه به ‏اجرا درآورده و یا اینکه حد اقل کنترل و هدایت عملیات اجرایی آن را در اختیار داشته باشند.

نگاهی به نقش‏ بخش‏های دولتی و خصوصی در هدایت و تصدی صنعت فناوری اطلاعات کشور
*فرهاد جواهر دشتی- دنیای کامپیوتر و ارتباطات
سئوالی که غالبا در پی چالشی مستمر بین بخش‏های خصوص و دولتی در اذهان کارشناسان شکل می‏گیرد این است که کدام یک از این دو بخش بیشتر و یا بهتر قادر است که از پس هدایت و مدیریت امور مرتبط با صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور برآید؟ بدیهی است که دولتمردان در همه کشورهای جهان طبق قانون موظفند طیفی از وظایف و تکالیف تعیین شده (عمدتا امور بنیادین، تنظیم مقرران و زیربنایی) را از طریق سازمان‏ها و دستگاه‏های تابعه به ‏اجرا درآورده و یا اینکه حد اقل کنترل و هدایت عملیات اجرایی آن را در اختیار داشته باشند.

البته میزان مداخله بخش دولتی در جزئیات کار شدت و ضعف دارد که در این میان، امور نظامی، امنیت ملی و استراتژیک را می‏توان در رده بالای این طبقه‏بندی و اولویت‏های‏ دستگاه‏های دولتی برشمرد. در واقع، می‏شود چنین اظهار داشت که وجود قوانین و ضوابط بعضا مانع از برون‏سپاری ‏بسیاری از کارها و واگذاری آنها به اشخاص حقیقی و یا حقوقی مستقل (بخش خصوصی) می‏گردد. در مواردی هم که تا اندازه‏ای آزادی عمل وجود دارد، وجود سلایق و یا جریانهای کاری سنتی موضوع برون‏سپاری را با مشکلاتی بس جدی مواجه می‏سازد.

ناگفته نماند که بسیاری از مدیران دولتی نه تنها خود را اصلح‏ به‏حساب می‏آورند، بلکه بر این باورند که اگر به بخش خصوصی بیش از اندازه میدان داده شود، کار مربوطه لوث شده و دیگر به‏سختی می‏توان جلوی تبعیض و یا سود‏جویی‏های نامشروع این قشر را گرفت. بوروکراسی منسوب به بخش دولتی تا حدی ساخته و پرداخته و نشات گرفته از چنین طرز تفکری است. از سویی دیگر، بخش خصوصی معتقد است که ساختار حاکمیتی و مدیرتی دولتی عمدتا از دانش و مهارت‏های مورد نیاز، انعطاف‏پذیری غیر قابل اجتناب، و خلاقیت و پویایی لازم برخوردار نیست و میزان کارایی و سرعت عمل این بخش در زمینه تصمیم‏گیری و یا به‏عمل آوردن اقداماتی کارساز در عصری که از آن به‏عنوان عصر دانش‏محور و اقتصاد مبتنی بر دانایی یاد شده و وابستگی غیرقابل انکار آن به فناوری‏ – به‏ویژه فناوری پرتحرک اطلاعات و ارتباطات – محرز است، بسیار کند و نامناسب، و در مواقعی، دست و پا گیر، بازدارنده و یا حتی مخل به‏شمار می‏آید.

تحلیل وضعیت آنچه که بخش خصوصی بر آن انگشت می‏نهد‏ وجود گرایشی به سمت اصلاح‏پذیری در این بخش است که به‏صورت طبیعی در مقابل تبدیل شدن به نوعی بوروکراسی نابه‏جا و بیهوده‏ از خود مقاومت نشان می‏دهد. این پدیده را می‏توان از جمله مزایای اقتصاد بازارگرا که حرکت در جهت کاهش هزینه‏ها را ایجاب می‏دارد نیز خطاب نمود. این در حالی است که چنین پدیده‏ای در بخش دولتی نمود چندانی ندارد و صرفا در مواقعی می‏‏شود به وجود آن پی‏برد که آنانی که در راس امور قراردارند خود بخواهند این قبیل سیاست‏هایی را اعمال نمایند که در آن صورت، حرکت مربوطه فاقد جنبه و یا یک سیر طبیعی و ذاتی خواهد بود، ضمن اینکه دستیابی به چنین هدفی کار ساده‏ای هم نیست؛ کما اینکه سقوط جماهیر شوروی سابق به ناتوانایی مدیران ارشد دولتی آنها در زمینه ایجاد فضایی رقابتی و بازارگرا نسبت داده می‏شود. در این مقطع نخست به نقش دولت‏ها در کشورهای پیشرو در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات و مقایسه اجمالی آن با برخی از شرایط جاری کشور اشاره‏ای به‏عمل می‏آید.

RUP و تولید نرم افزار

ا پیشرفت تکنولوژی‌های مرتبط با کامپیوتر، نیاز هر چه بیشتر به گسترش علم نرم‌افزاری نیز احساس می‌شد که با پیدایش متدولوژیهای همانند SSADM 2 و روش آبشاری3 (چیو 2000) ‎آغاز شد. در ابتدا، این روشها مناسب بود و جوابگوی نیازهای آن زمان بودند ولی با افزایش داده‌ها و پیدایش مفاهیمی همچون شبکه، وب و غیره دیگر کارآیی لازم را جهت پیاده‌سازی و هدایت پروژه‌های نرم‌افزاری نداشتند. پس مفاهیم برنامه‌نویسی شیءگرا پا به عرصه وجود گذاشتند و در سال 1991 بطور جدی مورد مطالعه و بحث قرار گرفتند. استفاده از این روشها و متدهای برنامه‌نویسی، قدرت و انعطاف بسیاری را به برنامه‌ها داد و شرکتهای نرم‌افزاری توانستند با کاهش هزینه‌ها و بهینه‌سازی کدهای خود، نرم‌افزارهای قویتری را به بازار عرضه کنند ولی این روش جدید نیز نیاز به مدیریت و یکپارچگی داشت. پس روشها و متدولوژیهای جدیدی مطرح شد که شامل Booch، OMT، OSE و ... می‌باشند. در سال 2000 شرکت Rational روشی را تحت عنوان RUP مطرح ساخت (گروه کاسمیک 2003ب) که بعد از روش MSF شرکت مایکروسافت به دنیای نرم‌افزار عرضه شد و امروزه از طرفداران بسیاری برخوردار است. فرایند یکپارچه Rational در اصل یک متدولوژی است که در جهت کنترل و انجام پروژه‌های نرم‌افزاری در نظر گرفته شده است. در اصل این چارچوبی در جهت انجام صحیح و موفق پروژه‌های نرم‌افزاری می‌باشد که کلیه مراحل انجام یک پروژه که با معماری و آنالیز سازمان شروع شده و به تست نرم‌افزار و ارائه Gold Release ختم می‌شود را در بر می‌گیرد (گروه کاسمیک 2003 الف).

چرا RUP را یک فرایند یکپارچه می‌گویند؟

به سه علت RUP را یکپارچه می‌نامند:

این متدولوژی از یکپارچه‌سازی سه متدولوژی معروف دیگر بوجود آمده است که شامل Booch، OMT و OSE می‌باشد.
از UML4 در جهت کارهای خود استفاده می‌کند. در واقع می‌توان گفت UML خود ثمره RUP می‌باشد و این خود بسیار خوب است که متدولوژیی با خودش گسترش یابد (گروه کاسمیک 2003الف). مفاهیمی از قبیل Object، Class و ... مفاهیم ساده و ثابتی هستند ولی قبلاً متدولوژیها علامتهای خاصی داشتند که اکنون همه آنها یکسان شده‌اند.
در داخل RUP یک چارچوب تولید نرم‌افزار است که ما آنرا برای سازمان و پروژه خود بومی می‌کنیم و می‌توان گفت که در واقع یک قالب فرایند5 است.

MD5 چیست؟

در این مقاله با الگوریتم “خلاصه پیام MD5″ آشنا می شویم. این الگوریتم یک رشته با طول متفاوت را به عنوان ورودی می گیرد و یک “خلاصه پیام MD5″ یا “اثر انگشت” با طول ۱۲۸ بیت می سازد.
در این روش اینکه دو پیام مختلف دارای یک “خلاصه پیام” باشند یا اینکه یک رشته از روی یک “خلاصه پیام” ساخته شود غیر ممکن می باشد. این الگوریتم برای امضاهای دیجیتال مناسب است، جایی که احتیاج به خلاصه کردن یک فایل بزرگ در یک رشتهء امن و فشرده، قبل از کد کردن آن متن، در سیستم های کدینگ، با کلید های خصوصی و عمومی آن سیستم مانند RSA (Rivest Shamir Adelman)
الگوریتم MD5 برای داشتن سرعت بالا در ماشین های ۳۲ بیتی طراحی شده است در عین حال احتیاجی به جانشینی ها در جداول بزرگ ندارد. این الگوریتم را با کدهای بسیار کمی می توان نوشت.
الگوریتم MD5 توسعه ای از الگوریتم MD4 می باشد با این تفاوت که MD5 کمی کندتر از MD4 عمل می کند اما در طراحی آن بسیار محافظه کارانه عمل شده است.
MD5 به این دلیل طراحی شد که حس کردند MD4 به عنوان سرعت بالایی که داشت پذیرفته شده و از امنیت بالایی در شرایط بحرانی برخوردار نمی باشد. MD4 برای سرعت بالا طراحی شده ولی احتمال شکست آن در رمز کردنی موفق وجود دارد. MD5 کمی در سرعت کند شده با این تفاوت که بیشترین امنیت را داراست. این الگوریتم حاصل تاثیر دادن نظرات تعدادی از استفاده کنندگان MD4 به همراه مقادیری تغییر در ساختار الگوریتم برای افزایش سرعت و قدرت آن می باشد. الگوریتم MD5 در این مکان عومی قرارگرفته تا از آن استفاده و در صورت امکان استاندارد شود.

پیام مدیریت

سلام خدمت همه دوستان

متاسفانه به دلیل مشغله کاری فرصت به روز آوری وبلاگ میسر نشد.

در اولین فرصت با ارسال مطالب جدید و خواندنی جبران خواهم کرد.

از قصور پیش آمده شرمنده هستم.امیدوارم عفو نمایید

هوش تجاری برای مدیران

هوش تجاری مجموعه تواناییها، تکنولوژی ها، ابزارها و راهکارهایی است که به درک بهتر مدیران از شرایط کسب و کار کمک می نماید. 

 
 
● چکیده
هوش تجاری مجموعه تواناییها، تکنولوژی ها، ابزارها و راهکارهایی است که به درک بهتر مدیران از شرایط کسب و کار کمک می نماید.

ابزارهای هوش تجاری، دیدگاه هایی از شرایط گذشته، حال و آینده را در اختیار افراد قرار می دهند.
● شرح مسئله
سازمانهای مختلف با ابعاد و زمینه های کاری متفاوت ممکن است با مشکلات متفاوتی در امر استفاده بهینه از داده های موجود در

سیستم هایی از قبیل فروش، انبار و مالی مواجه شوند. بطور مشخص می توان به مسائل زیر بعنوان چالش سازمانها در استفاده از

داده ها اشاره نمود:
▪ در بسیاری از شرایط داده ها در منابع مختلفی قرار دارند و یکپارچه نمودن آنها برای بدست آوردن گزارشات تحلیل، عملیاتی هزینه بر و

زمانگیر برای سازمانها می باشد.
▪ نرم افزارهای عملیاتی در سازمان مثل برنامه های فروش، مالی، منابع انسانی، انبار، حقوق دستمزد و ... می تواند گزارشاتی را تا

سطح مدیران میانی فراهم آورد. کمتر دیده شده که مدیران ارشد از ابزارهای ذکر شده بعنوان منبع تصمیم سازی استفاده نمایند و

بیشتر گزارشات مورد نظر آنها توسط مدیران میانی و با صرف زمان زیاد تهیه می شود و گاه این عملیات بصورت روزانه باید تکرار شود.
▪ بدلیل نوع طراحی نرم افزارهای عملیاتی ساختن گزارشات حجیم از اطلاعات موجود بسیار کند خواهد بود.
▪ بیشتر گزارشات تولید شده توسط نرم افزارهای عملیاتی گزارشاتی ساده و نمایانگر عملیات انجام شده در سیستم می باشد و نمی

توان بوسیله آنها گزارشات تحلیلی و چند بعدی در زمان کوتاه ساخت.
▪ در بسیاری از مواقع گزارشات ساخته شده دیدگاهی عمیق به مدیران ارشد برای اتخاذ تصمیمات استراتژیک مناسب ارائه نمی دهد.
▪ پرسنل یک مجموعه برای درک بهتر از شرایط کار نیاز به گزارشات تحلیل دارند. عدم سهولت در ایجاد چنین گزارشاتی باعث می شود

تا افراد بدنه سازمان از مسیر اصلی کار خارج گردند و یا زمان زیادی صرف تحلیل شرایط مختلف نمایند.
▪ هوش تجاری یا Business Intelligence راهکاری است که برای شرایط مطروحه پاسخ مناسب ارائه می دهد.

مدیریت ارتباطات

مدیریت ارتباطات  

ارائه کننده: محمدرضا نظری 

((ارتباطات موثر آن است که فرستنده بتواند منظور خود را به گیرنده پیام برساند.))عموما ارتباطات زمانی موثر است که محرکی را به عنوان آغازگر و مورد نظر فرستنده با محرک مشهود گیرنده که از خود بروز می دهد در یک راستا قرار دهد و آن دو را به گونه ای نزدیک به هم مورد توجه قرار دهد. ارتباطات زمانی کامل است که معنی و مفهومی که از ذهن فرستنده است و قصد دارد آن را ارسال دارد ( معنی مورد نظر یا منظور)، با آنچه گیرنده از ان دریافت می کند و از خود نشان می دهد ( معنی مورد مشاهده یا شاهد) یکی باشد.بدیهی است که هر فراگرد ارتباطی همه آنچه در ذهن فرستنده است به گیرنده منتقل نمی شود یا اگر منتقل می شود به مرحله جذب  نمی رسد و به گونه مشهود مشاهده نمی شود.

((در تمام سطوح سازمانی75 درصد از کار روزانه صرف ارتباط می شود 25 درصد آنچه را که ما می شنویم به آن  بی توجه هستیم و 75 درصد را با دقت می شنویم.)) 

دانلود فایل 

۱۰۱ راز اینترنت اکسپلورر

۱۰۱ ترفند جالب در مورد اینترنت اکسپلورر که میتوانید از اینجا دانلود کنید.  

دانلود 

حجم فایل : ۲۱۷ کیلو بایت

مقاله هوش تجاری و تصمیمات کلان سازمانی

مولف/مترجم: امین گلستانی
موضوع: مدیریت بازرگانی

منبع: ماهنامه تدبیر-سال هجدهم-شماره 190

چکیده: در این نوشتار آثار مثبتی که هوش تجاری (BI=BUSINESS INTELLEGENCE) بر تصمیمات عمده و کلان سازمانی دارد اشاره شده است و به عمده موارد قابل توجه در معماری هوش تجاری و مزایای آن به همراه نحوه برخورد و نوع پیاده سازی آن پرداخته شده است، هوش تجاری نه به عنوان یک ابزار یا یک محصول و یا حتی سیستم، بلکه بعنوان یک رویکرد جدید در معماری سازمانی بر اساس سرعت در تحلیل اطلاعات به منظور اتخاذ تصمیمات دقیق و هوشمند کسب و کار در حداقل زمان ممکن مطرح شده است. در این مقاله، دلایل لزوم استفاده با تشریح اهداف آن، ضمن معرفی تکنیک‌های عمومی، مورد بررسی قرار گرفته است.


مقدمه
فناوریهای نوین با سرعتی سرسام آور در حال پیشرفت هستند، به طوری که جوامع به صورت عام و بازار به صورت خاص با شتابی وصف ناپذیر به دنبال ترفند هایی می گردند که بقایشان را در این عرصه آشفته و متلاطم تضمین کنند. سازمانها باید بپذیرند که فلسفه حیاتشان تغییر کرده است و دیگر زنده بودن به معنای رسیدن به وضعیت سوددهی مداوم نمی تواند باشد و باید به دنبال رقابت و ابزار آن باشند، چرا که امروزه کمتر شرکتی در این عرصه به صورت سنتی و به دور از قواعد جدید بازی کسب و کار می کند و برای اینکه بتوان پا به پای رقبا باقی ماند یا شاید بسختی و با مهارت بسیار بتوان یک قدم از آنها پیش گرفت، می بایست به قواعد جدید بازی کاملا مسلط بود تا شاید روزی بتوان خود یک قاعده جدید انگاشت. بنابراین تسلط بر فناوریهای جدیدی مانند هوش تجاری در کسب و کارها یک الزام وضرورتی اجتناب ناپذیر تلقی می شود. هدف این نوشتار نیز چیزی جز یادآوری روند روبه رشد و توقف ناپذیر نوآوری در فناوری و دگرگونی در نحوه کسب و کارها نیست؛ تحولی که در این انقلاب صورت پذیرفته است و دگرگونیهایی که در رویه تغییرات موجبات بروز اختلافات و پیدایش شکافهای عمیقی را بین فرداها با امروز فراهم آورده و خواهد آورد.

الگویی برای سنجش رضایت الکترونیک

مولف/مترجم:امیر نیما نگهداری
موضوع: بازاریابی-رضایت مشتری
منبع: ماهنامه تدبیر- سال نوزدهم- شماره 195

مقدمهتجارت الکترونیک، در ساده ترین تعریف عبارت است از: یافتن منابع، انجام دادن فعالیتها، ارزیابی، گفت وگو، سفارش دادن، تحویل پرداخت و ارائه خدمات پشتیبانی که به گونه الکترونیک انجام می شود. در سال 1997 کمیسیون اروپا تجارت الکترونیکی را به شکل زیر تعریف کرده است :
«تجارت الکترونیک بر پردازش و انتقال الکترونیک داده‌ها، شامل متن صدا و تصویر مبتنی است. تجارت الکترونیک فعالیتهای گوناگونی، از قبیل: مبادله الکترونیک کالا و خدمت، تحویل فوری مطالب دیجیتال، انتقال الکترونیک وجوه، مبادله الکترونیک سهام، بارنامه الکترونیک‌‌‌، طرحهای تجاری، طراحی و مهندسی مشترک، منبع‌یابی، خریدهای دولتی، بازاریابی مستقیم و خدمات پس از فروش را در بر می گیرد».
پیشرفت تجارت الکترونیک و به وجود آمدن پول الکترونیک و امکان اجرای عملیات تجاری از راه اینترنت و شبکه های کامپیوتری به تغییرات در محیط و رفتار مصرف کنندگان منجر شده است. شرکتهای امروزی به ویژه شرکتهایی که در تجارت الکترونیک فعالیت می کنند، باید تغییرات محیط و تغییراتی را که در رفتار مصرف کننده رخ می دهند، بشناسند .