دلایل شکست مهندسی مجدد نرم افزار

سازمان سهواً استراتژی مهندسی مجدد ناقص و یا معیوب را می پذیرد: این استراتژی ها به علت فرضیات ضعیف یا عدم توجه به جزییات ممکن است همه گامها و جزییات در نظر نگیرند. اگر یک سازمان دانش موجود را در مورد یک سیستم نادیده بگیرد یا رها کند ممکن است نقش سیستم کمرنگ شده و یا متروگ گردد.
· سازمان به طور نا مناسب از پیمانکاران و مشاوران خارجی استفاده می کند: افراد خارج از سازمان دامنه فهم ، مهارتهای تکنیکی و منابع انسانی را به سازمان می آورند. اما آنها به اندازه خودی ها (افراد عضو سازمان) از نرم افزار موجود نمی دانند. برای اینکه آنها بتوانند برای سازمان به خوبی کار کنند می بایست نقش شان به طور واضح مشخص و کنترل شود. افراد خارج سازمان ممکن است با منافع نیروهای داخلی مخالف باشند و یا هزینه ها را حداکثر کنند. افراد خارج سازمان ممکن است کنترل را بیشتر از داخلی ها به دست بگیرند واین به دلیل فقدان بینش داخلی هاست.
· نیروی کار روی تکنولوژی قدیمی با برنامه های آموزشی نا مناسب و نا کافی پیوند خورده است: زمانیکه سخت افزار تغییر کند ممکن نیست سیستم ادامه پیدا کند. علاوه بر آن، زمانیکه سبک برنامه نویسی جدید اختیار شود فقدان آموزش مناسب ممکن است باعث شکست مهندسی مجدد در پروژه شود. در این شرایط می بایستی یک تلاش مستمر و جدی به کار برد تا مهارتهای نیروی کار موجود بهبود یابد یا نیروهای جدیدی جایگزین نیروی قبلی شود. ترکیبی از نیروهای جدید و قدیم نیز راه حل دیگری برای تطابق با تکنولوژی جدید و جلوگیری از شکست مهندسی مجدد در سیستم سازمان است.
· سازمان سیستم موروثی[1] را تحت کنترل ندارد: قبل از اینکه سیستم به طور موثر مدیریت شود یک خط مبنای مدیریت پیکربندی سیستم برای کمک به سیر تکاملی منظم سیستم باید ایجاد شود. سیستم موروثی نیاز دارد که که به خوبی با درک اولویت درخواست تغییرات و تاثیرآنها روی سیستم مستند شود.

استخراج نیازها و معتبر سازی فرایندها خیلی کم است: تشخیص نیازها یک مسئله خیلی مهم است. نقص ها و یا کمبود هایی در استخراج نیازمندیها و معتبر سازی فرآیندها ممکن است وجود داشته باشد. این نیازها شامل نیازهای عملیاتی، غیر عملیاتی ، نیازهای کاربران و مشتریان می باشد. در پی این نیازها، نیازهای نرم افزاری، سخت افزاری، معماری، نگهداری و منطقی مطرح می شود. همه اینها منعکس کننده این مطلبند که نیازها تک بعدی نیستند. 

 معماری نرم افزار یک ملاحظه اولیه مهندسی مجدد نیست: شکست ممکن است وقتی یک ارزیابی منظمی از معماری نرم افزار سیستم موروثی و هدف سیستم به عنوان یک عامل محرک در توسعه رویکرد تکنیکی مهندسی مجدد وجود ندارد اتفاق بیافتد. ارزیاب معماری سیستم موروثی ممکن است تصمیم بگیرد چه استراتژیی را قبول کند. 

· معماری نرم افزار یک ملاحظه اولیه مهندسی مجدد نیست: شکست ممکن است وقتی یک ارزیابی منظمی از معماری نرم افزار سیستم موروثی و هدف سیستم به عنوان یک عامل محرک در توسعه رویکرد تکنیکی مهندسی مجدد وجود ندارد اتفاق بیافتد. ارزیاب معماری سیستم موروثی ممکن است تصمیم بگیرد چه استراتژیی را قبول کند.
· هیچ تصور واضح و جدایی از فرایند مهندسی مجدد وجود ندارد: ابزاری که در تکامل یک سیستم موروثی دخالت دارند تاثیر زیادی در موفقیت ویا شکست مهندسی مجدد در یک سیستم دارد. وجود یک فرآیند چرخه مستند سازی و تولیدات کاری متناظر، به عنوان مدرکی برای فرآیند مهندسی مجدد، اغلب اوقات اشتباهاً دیده می شود. در اینجا تعریف مجموعه ای از وظایف و راهنمایی ها برای انجام هر گام ضرورت دارد. چهار عامل اصلی بحران در مهندسی مجدد شامل انسانها، تکنولوژی، فرآیند و منابع در دسترس است که عدم وجود با کیفیت هر یک از عوامل باعث عدم تولید یک محصول با کیفیت خواهد شد.
· برنامه ها با برنامه ریزی و تجزیه و تحلیل نا مناسب و نا کافی پی گیری می شود: پروژه ها اغلب روی مشکلات نرم افزاری سطح پایین تمرکز می کنند و مدیریت ماهرانه برنامه و جنبه های دیگر طراحی مهندسی مجدد دچار غفلت می شود.
· مدیریت فاقد تعهد طولانی مدت است: مدیریت پشتیبانی به معنای نظارت دقیق و پی گیریها مسیرها بدنبال یکدیگر طبق برنامه است. اگر توجه مدیریت در مسیر یک پروژه مهندسی و یا مهندسی مجدد با پروژه های دیگر منحرف شود او متوجه نخواهد شد چه زمانی و چه چیزی اشتباه شده است.

مدیریت تصمیمات تکنیکی را از پیش تعیین می کند: در شرایطی دستور یا حکم برای مهندسی مجدد توسط مدیریت رده بالا تر صادر می شود. در این شرایط مدیریت رده بالاتر رویکرد تکنیکی، زمان بندی، هزینه و کارایی را بدون در نظر گرفتن نیروی مناسب تیم پروژه و یا توافق آنها از پیش تعیین می کند.
منبع :سایت مهپا